Zapewnienie ciągłości zasilania

Zapewnienie ciągłości dostaw energii elektrycznej jest w wielu przypadkach konieczne ze względu na opłacalność prowadzenia działalności biznesowej i prawidłowe funkcjonowanie różnego rodzaju obiektów. W szczególności takich jak: szpitale, centra przetwarzania danych, banki i instytucje finansowe, ośrodki badawczo-rozwojowe, budynki administracyjne i rządowe, budynki straży pożarnej, komendy policji, ośrodki wojskowe i zarządzania kryzysowego, czy też zakłady produkcyjne.

Analizując zasilanie w energię elektryczną należy wziąć pod uwagę następujący podział:

  • zasilanie podstawowe – to najczęściej główna linia zasilania z sieci elektroenergetycznej;

  • zasilanie rezerwowe – to najczęściej pomocnicza linia zasilania z sieci elektroenergetycznej;

  • zasilanie awaryjne – zapewnia najczęściej pojedynczy zespół prądotwórczy (tj. silnik spalinowy + prądnica synchroniczna wraz z osprzętem) lub ich zestaw przeznaczony do pracy równoległej;

  • zasilanie gwarantowane – zapewnia najczęściej pojedynczy zasilacz bezprzerwowy (wraz z magazynem energii) lub ich zestaw przeznaczony do pracy równoległej.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, każdy obiekt w którym zanik napięcia sieci elektroenergetycznej (czyli obniżenie napięcia do poziomu poniżej 5% jego wartości znamionowej) może spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, a także znaczne straty materialne, należy zasilać co najmniej z dwóch niezależnych źródeł energii elektrycznej (czyli zapewnić zasilanie podstawowe i rezerwowe). W budynkach wysokościowych, a więc tych o wysokości powyżej 55 m n.p.m, jedno ze źródeł zasilania powinien stanowić zespół prądotwórczy (zasilanie awaryjne).

Zasilanie w energię elektryczną (OE)

Same urządzenia i systemy mogą mieć jednak zupełnie różne wymagania co do pewności zasilania:

  • odbiorniki III kategorii zasilania (odbiorniki pozostałe) to te, w których dowolnie długa przerwa w dostawie energii elektrycznej nie spowoduje negatywnych skutków. Zwykle poza zasilaniem z sieci elektroenergetycznej (podstawowym lub podstawowym i rezerwowym) nie wymagają zarówno zasilania awaryjnego jak i zasilania gwarantowanego.

  • Odbiorniki II kategorii zasilania (odbiorniki niekrytyczne) to te, w których krótka (do kilku minut) przerwa w dostawie energii elektrycznej nie spowoduje negatywnych skutków. Zwykle poza zasilaniem z sieci elektroenergetycznej (podstawowym lub podstawowym i rezerwowym) wymagają minimalnie zasilania awaryjnego.

  • Odbiorniki I kategorii zasilania (odbiorniki krytyczne) to te, w których nawet krótka przerwa w dostawie energii elektrycznej może stać się przyczyną powstania zagrożenia życia ludzi lub znacznych strat materialnych. Poza zasilaniem z sieci elektroenergetycznej (podstawowym lub podstawowym i rezerwowym) wymagają zarówno zasilania awaryjnego jak i zasilania gwarantowanego.

Przerwy w dostawie energii elektrycznej mogą trwać krócej niż jedną sekundę (mówimy wtedy o mikroprzerwach) lub nawet kilka godzin (przerwy długie, a nawet katastrofalne). Na terenach zabudowanych statystycznie najczęściej występują jednak przerwy krótkie o czasie trwania poniżej 3 sekund. Należy pamiętać o tym, że przerwy – niezależnie od częstotliwości ich występowania oraz czasu trwania – to tylko jeden rodzaj zakłócenia w dostawie energii elektrycznej, który w zależności od obiektu wcale nie musi być tym najbardziej uciążliwym. Także zapady napięcia (czyli obniżenie napięcia do poziomu poniżej 90% jego wartości znamionowej) mogą być przyczyną szeroko-rozumianego braku ciągłości dostaw energii elektrycznej.

Na każdy system zasilania zlokalizowany w danym obiekcie, składa się wiele, często różniących się technologicznie elementów, do których należą między innymi transformatory, rozdzielnice elektryczne wyposażone w aparaturę łączeniową, zabezpieczeniową, pomiarową, sterowniki i elementy wykonawcze tak zwanego samoczynnego załączania rezerwy. Ponadto, zespoły prądotwórcze, a także zasilacze bezprzerwowe wraz z odpowiednim magazynem energii, którym mogą być na przykład baterie akumulatorów chemicznych lub tak zwane zasobniki elektromechaniczne, bazujące na idei koła zamachowego znanej już w epoce neolitu.

Każdy z elementów systemu zasilania zlokalizowanego w danym obiekcie, ma w sposób bezpośredni lub pośredni wpływ na prawidłowe działanie kolejnego. Niezbędna jest zatem wiedza o specyfice pracy i warunkach jakie należy zapewnić wybranym rozwiązaniom tak, by mogły pełnić właściwą dla nich funkcję.

W przypadku konieczności zastosowania rozwiązań takich jak samoczynne załączanie rezerwy, zespoły prądotwórcze, czy też zasilacze bezprzerwowe (wraz z odpowiednim magazynem energii) – zapraszamy do kontaktu.