Brak ciągłości zasilania

Brak ciągłości zasilania w energię elektryczną kojarzy się bezpośrednio z występowaniem zaników napięcia, które w zależności od częstotliwości występowania i czasu trwania mogą być nie tylko uciążliwe. Mogą ograniczać prawidłowe funkcjonowanie obiektu, a nawet wpływać na opłacalność prowadzenia działalności biznesowej. Norma PN-EN 50160:2010 Parametry napięcia zasilającego w publicznych sieciach elektroenergetycznych definiuje zanik napięcia jako stan, w którym jego wartość w złączu jest niższa niż 5% wartości napięcia deklarowanego. Jeżeli na mocy porozumienia pomiędzy dostawcą a odbiorcą nie ustalono inaczej, to napięcie deklarowane jest równe napięciu znamionowemu, a więc takiemu, które określa i identyfikuje daną sieć elektroenergetyczną np. niskiego napięcia (nn) do 1 kV, średniego napięcia (SN) od 1 kV do 36 kV oraz wysokiego napięcia (WN) od 36 kV do 150 kV. W przypadku jeszcze wyższych wartości, mamy już do czynienia z siecią elektroenergetyczną najwyższego napięcia (NN).

Zanik napięcia zasilającego (OE)

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie [Dz.U. nr 75/2002, poz. 690], obiekt w którym zanik napięcia sieci elektroenergetycznej może spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, a także znaczne straty materialne, należy zasilać co najmniej z dwóch niezależnych źródeł energii elektrycznej, a w budynkach wysokościowych, czyli takich o wysokości powyżej 55 m n.p.m., jedno ze źródeł zasilania powinien stanowić zespół prądotwórczy (tj. silnik spalinowy + prądnica synchroniczna wraz z osprzętem).

Z kolei według Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 4 maja 2007 roku w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemu elektroenergetycznego [Dz. U. Nr 93/2007 poz. 623] w zależności od czasu trwania, przerwy w dostawie energii elektrycznej można podzielić na:

  • katastrofalne, trwające dłużej niż 24 godziny;
  • bardzo długie, trwające nie krócej niż 12 godzin i nie dłużej niż 24 godziny;
  • długie, trwające nie krócej niż 3 minuty i nie dłużej niż 12 godzin;
  • krótkie, trwające nie krócej niż 1 sekundę i nie dłużej niż 3 minuty;
  • przemijające (mikroprzerwy), trwające krócej niż 1 sekundę.

Na terenach zabudowanych statystycznie najczęściej występującymi przerwami w dostawie energii elektrycznej są przerwy krótkie o czasie trwania poniżej 3 sekund.

W związku z tym, że zainstalowane w obiekcie urządzenia i systemy mogą mieć zupełnie różne wymagania co do pewności zasilania, niewątpliwie zasadnym było wprowadzenie i zalecanym jest stosowanie klasyfikacji odbiorników energii elektrycznej np. na:

  • odbiorniki III kategorii zasilania (odbiorniki pozostałe) – czyli te, w których dowolnie długa przerwa w dostawie energii elektrycznej nie spowoduje negatywnych skutków;

  • odbiorniki II kategorii zasilania (odbiorniki niekrytyczne) – czyli te, w których krótka (do kilku minut) przerwa w dostawie energii elektrycznej nie spowoduje negatywnych skutków;

  • odbiorniki I kategorii zasilania (odbiorniki krytyczne) – czyli te, w których nawet krótka przerwa w dostawie energii elektrycznej może stać się przyczyną powstania zagrożenia życia ludzi lub niemożliwych do przeoczenia strat materialnych (np. przerwanie pracy aparatury medycznej zainstalowanej w szpitalu lub brak dostępu do danych i aplikacji znajdujących się w centrum przetwarzania danych, wskutek nieprawidłowego działania urządzeń IT – ang. Information Technology).

Obiektami wymagającymi zwiększonej pewności zasilania w energię elektryczną, oprócz wspomnianych powyżej szpitali i centrów przetwarzania danych, są banki i instytucje finansowe, ośrodki badawczo-rozwojowe, budynki administracyjne i rządowe, budynki straży pożarnej, komendy policji, ośrodki wojskowe i zarządzania kryzysowego, a także wszelkiego rodzaju zakłady produkcyjne, w których prawidłowy, co wielokrotnie oznacza nieprzerwany, przebieg procesów technologicznych stanowi podstawę prowadzenia działalności biznesowej, a przerwa w zasilaniu może doprowadzić do ogromnych strat materialnych.

Należy pamiętać o tym, że przerwy to tylko jeden rodzaj zakłócenia w dostawie energii elektrycznej, który wcale nie musi być tym najbardziej uciążliwym.

Zalecana jest inwentaryzacja i podział zainstalowanych w obiekcie urządzeń i systemów w zależności od wymagań dotyczących pewności zasilania w energię elektryczną, a w przypadku występowania zaników napięcia należy niezwłocznie zdiagnozować ich częstotliwość występowania i czas trwania. Zapraszamy do kontaktu.